Hoe kan ik veranderen zonder mijn eerlijkheid te verliezen?

Mij werd door de facilitator van een Course-groep verteld dat wanneer ik voor de tweede keer zou komen, een vaste deelnemer weg zou blijven. Daarom ben ik niet welkom bij die Course-groep. De pijn van de afwijzing kwam weer om de hoek kijken. Ik weet dat het belangrijk is dat ik mezelf niet ga afkraken. Eigenlijk vind ik het niet erg, maar de keus of ik nog eens naar die Course-groep ga is nu gemaakt. Het is hun goed recht om mij er niet bij te willen hebben. Ik heb dit vaak meegemaakt en het doet altijd pijn. Ik ben te confronterend, dat weet ik en ik weet niet hoe ik dat kan veranderen zonder mijn pittigheid en eerlijkheid te verliezen.

Ik vind het ook jammer, want de groep heeft mij veel over mezelf geleerd. Ook is een groep stimulerend en ben ik weer in de Cursus gaan lezen.

Emina

Antwoord

Er is vast een groep waar je wel welkom bent, en die ook bij jou (in je hart) welkom is. Ook al zijn mensen in die groep anders dan jij en doen en zeggen ze dingen die jij niet zou doen. De kunst is uit te vinden welke groep dat is. Laat je niet ontmoedigen… of wel natuurlijk! Vraag een andere groep of je een keer mee mag doen en kijk of het jouw past. Je zou ook naar een Attitudinal Healing groep kunnen gaan.

Er is natuurlijk niets mis mee om (wat) pittigheid te verliezen. Ook zonder pittigheid is het leven goed te leven. In essentie kan ze trouwens niet verloren gaan en zit ze, als we er vrijelijk mee leren omgaan, meer van binnen dan van buiten. Als we het naar buiten brengen, vraagt dit van anderen het te verdragen. Degene die pittig is, moet vervolgens kunnen verdragen dat mensen erop reageren. Daarna hebben we misschien over en weer ideeën over elkaar, die overigens niets met waarheid te maken hebben.

Het is genoeg om van binnen eerlijk te zijn. Je kunt proberen eerlijkheid te leven voor jezelf. Anderen hoeven dat niet, tenzij ze dat voor zichzelf willen. Dat is vrijheid, vrij laten en vrij zijn. Daarom kun je in stilte aan jezelf vertellen wat jouw eerlijkheid vraagt en dat doe je dan, of niet.

Stel dat je je niet meer verdedigt. Wat mensen ook zeggen of doen. Je vraagt in alle eerlijkheid aan jezelf hoe het zit. En je volgt zelf het antwoord dat er in je opkomt, zonder het naar buiten te gooien. Dat is misschien wennen in het begin en zou innerlijke opstandigheid kunnen veroorzaken. Toch is het eenvoudigweg zo dat een niet verdedigende houding de weg van het hart open houdt.

Els Thissen