De paastijd is onmiskenbaar verbonden met chocola. De winkels liggen er vol mee. En chocola is weer verbonden met veel oordelen en schuldgevoel. En niet alleen chocola natuurlijk. Hoeveel oordelen hebben we zo op een dag gemiddeld over eten? Zal ik wel of niet nog één nemen? Word ik te dik of krijg ik er hoofdpijn van? Ik las laatst dat we per dag honderden eetkeuzes maken. Als we elke tien seconden aan sex denken, dan toch zeker vijf van de tussenliggende seconden aan eten. Om tot de kern van de zaak te komen: wat doe ik met het laatste paaseitje!?
Waarom al die oordelen over eten? Is dat alleen maar omdat we denken aan de hoeveelheid calorieën die we eten? Calorieën, u weet wel, dat zijn die beestjes die ’s nachts je kleren kleiner maken.
Hoe heerlijk zou het zijn om over eten geen mening te hebben, en gewoon de hele dag te eten precies waar je zin hebt. En mocht dat onverhoopt een hele chocoladetaart zijn: geniet ervan!
Het begint met het accepteren van de dingen zoals ze zijn. En van hoe jij bent in de buurt van eten. Accepteer dat je eet om je beter te voelen. En om je te vullen, zodat er niet iets anders bij kan. Het zou zo kunnen zijn dat als je álles mag eten wat je wilt, je niet meer de behoefte voelt om een hele taart in één keer op te eten. En misschien dat je zomaar zin krijgt om een paar gezonde dingen te eten. Niet omdat ze gezond zijn, maar omdat je ze wilt. Hoe belangrijk is je ronde of slanke lijntje nou helemaal!? Het is allemaal werkelijk niet belangrijk.
Volgens het Nieuwe Testament herinnert Jezus ons eraan dat wat de mond uitgaat belangrijker is dan wat de mond ingaat en dat de mens niet van brood alleen leeft, maar van wat we van God horen. Voeding voor de ziel is duurzamer en vult meer dan aards voedsel.
Het laatste paaseitje. Ik bekijk ‘m aan alle kanten. Groen folietje eromheen, dat doet een hazelnootvulling vermoeden. Hij is hard gebleven buiten de koelkast, dus het zal chocola van goede kwaliteit zijn. Het is echt helemaal niet belangrijk en hij was bovendien erg lekker…