Liefde vergeeft

Hoe kunnen we ooit werkelijk liefdevollere relaties krijgen als we blijven vasthouden aan schuldverhalen en verwijten jegens anderen? Ze kunnen om de kleinste dingen ontstaan en elke dag opnieuw nabijheid en verbinding in de weg staan. Maar willen we dat?

We denken misschien dat we afhankelijk zijn van het gedrag van anderen, om voor vergeving te kiezen. Zo kunnen we denken dat iemand eerst zijn fout moet inzien, schuld moet bekennen of sorry moet zeggen. Zo lang dat niet gebeurt gebruiken we dat om het vasthouden aan onze grieven te rechtvaardigen. Soms kunnen we uren, dagen, en soms zelfs jaren wachten op een sorry…. en al die tijd lijden we zelf het meest omdat we een barrière hebben opgeworpen voor het ervaren van liefde in ons leven.

Het goede nieuws is, dat we helemaal niet afhankelijk zijn van de ander. We zijn volkomen vrij om te vergeven en weer vrij van de barrière te worden die we zelf hebben opgeworpen. Zou je dat niet het liefste wensen voor jezelf?

Je hoeft alleen maar een ogenblik bereid te zijn om door de ogen van liefde te kijken naar wat er voorviel. Als we met liefde kijken, met vergevingsgezinde ogen, zien we alles anders. Voor liefde bestaat geen onvergeeflijkheid, hooguit een ongeluk, een vergissing, of gedrag voortkomend uit angst en verwarring.

Het ego in ons kan hevig protesteren tegen dit gegeven, maar doen we zelf nooit onhandige dingen? Vergissen we ons nooit? Hebben we nooit dingen gedaan waar we ons voor schamen?

Ook daar mag je met vergevingsgezinde ogen naar kijken.

Vrij zijn om weer lief te hebben.. gun jij jezelf dat?

Dit stukje verscheen ook op het Instagram account van de stichting. Dagelijks kun je daar wat AH-inspiratie vinden

Share

Comments are closed.