Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende paden.

We kunnen gemakkelijk denken een ander te kennen, bijvoorbeeld omdat iemand al heel lang meegaat in ons leven. Maar zelfs binnen dezelfde familie heeft iedereen zijn unieke geschiedenis en levenservaringen.

Dus wat kennen we, als we die ander denken te kennen? Onze eigen verzameling unieke ervaringen met die persoon. Die ander kent alleen zichzelf ten diepste. Want zoals niemand om je heen precies weet hoe jij denkt en het leven ervaart, zo weet jij ook niet hoe die ander het leven precies ervaart.

We kennen nooit iemands volledige verhaal. Laat staan dat we zijn of haar pad kunnen beoordelen. Als we denken van wel, zijn we eenvoudig tijdelijk in de war.

Wat een frisse helderheid kan er ontstaan als we beseffen dat we andermans pad helemaal aan de ander kunnen overlaten. We kunnen hen als heel zien en vertrouwen dat zij precies doen wat voor hen passend en aan de orde is.

Ook als het er in onze ogen onbegrijpelijk uitziet, dan nog is dat precies het pad dat de ander moet lopen want hij loopt het.

Kun je het verdragen?