Ter herinnering aan Gerald G. Jampolsky (1925-2020)

❝ Op de ochtend van mijn 94^ste verjaardag begon ik zonder enig ceremonieel aan mijn 95^ste levensjaar. Een van de dingen die mijn vrouw Diane en ik elke dag doen als we wakker worden, is onze dankbaarheid uiten voor een nieuwe dag en we spreken dan af om van deze dag de beste en gelukkigste dag van ons leven te maken, ongeacht wat er op ons bordje komt en ongeacht hoe ons lichaam eraan toe is. Naar verluid wordt je geluk voor veertig procent bepaald door de genen en voor vijftien procent door je omstandigheden. Dat betekent dat het voor vijfenveertig procent aan onszelf is om te bepalen hoe gelukkig we wensen te zijn, gebaseerd op ons geloofssysteem en onze houding ten opzichte van het leven.

Mijn ervaringen worden nauwkeurig gevormd door zowel het optimisme als het pessimisme waarmee ik naar de wereld kijk. Ik zal moeten kiezen hoe ik elke dag ervaar. Velen van ons zijn zich er niet van bewust dat we die macht bezitten. Ik blijf regelmatig artikelen schrijven, heb onlangs nog twee boeken gepubliceerd en ben bezig met een derde, ondanks dat ik in mijn negentiger jaren ben. Omdat ik me ervan bewust ben dat iedereen op elke leeftijd een verschil kan maken, wil ik vitaal, creatief en betrokken blijven. Leeftijd hoeft geen beperking te zijn.

Na decennia als psychiater te hebben gewerkt, geloof ik meer dan ooit dat onze zienswijze meer dan wat ook vorm geeft aan onze ervaringen. Ik heb vaak ondervonden dat de belangrijkste taak waar we voor staan voor we werkelijk geluk kunnen ervaren, het veranderen van onze zienswijze is, zodat we onszelf en ieder ander volledig kunnen vergeven.

Kinderen zijn mijn beste leermeesters geweest. Het is kenmerkend voor hen, dat zij niet blijven steken in grieven, zoals volwassenen dat doen en zij zetten zich tamelijk snel over hun boosheid heen, omdat het voor hen geen waarde heeft om erin te blijven hangen. Ik persoonlijk houd een 4-jarig kind in mijzelf springlevend om mezelf te herinneren aan speelsheid, het belang van plezier hebben en lekker gek blijven. Zolang ik dat kind levend houd, houd ik onschuld, verwondering en liefde in mijzelf levend, die ik met anderen kan delen.

Als basis heb ik ervaren dat hoe meer liefde je in elke ontmoeting brengt, des te meer liefde je ontvangt. Na al deze jaren ben ik er meer dan ooit van overtuigd dat het niet uitmaakt wat de vraag is, het probleem, de ziekte of de pijn, het conflict of de angst; liefde is het antwoord.❞

(𝘑𝘦𝘳𝘳𝘺 𝘑𝘢𝘮𝘱𝘰𝘭𝘴𝘬𝘺, 𝘰𝘱 94-𝘫𝘢𝘳𝘪𝘨𝘦 𝘭𝘦𝘦𝘧𝘵𝘪𝘫𝘥)


Dit artikel werd (in uitgebreidere versie) recent geplaatst in MIC-magazine 4/21 (klik hier)