Is het je wel eens opgevallen dat je innerlijke ervaring verandert, als je standpunt van binnen verandert? 

Het is wonderlijk hoe snel dat soms kan gaan. De ene dag ben je blij met iemand in je leven, de andere dag kun je je geweldig aan diegene storen. Om vervolgens op een andere dag je er helemaal niet meer aan te storen. Wat is er veranderd? Niet de ander, maar onze blik op de ander. De bron van deze blik zijn onze eigen oordelen.

Als we in ons hoofd blijven opsommen wat de ander fout doet, voeden we de onvrede in onszelf. De gevoelens van onvrede kleuren onze waarneming van dit moment, van deze dag en van de rest van ons leven. Zolang we eraan vasthouden is dit onze ervaring.

Als we onze oordelen stoppen, hebben we lief. Onszelf en de ander. Als we onze oordelen erbuiten laten, gebeurt het vanzelf. We hoeven er verder niets voor te doen, het is niet ingewikkeld. De ander hoeft niet eerst te veranderen, en jijzelf ook niet. Het enige dat er voor nodig is is bereidheid en het besef dat je een keuze hebt om wel of niet te oordelen.

Natuurlijk betekent leven vanuit liefde niet, dat we met de hele wereld moeten koffie drinken. Het betekent wel dat we door oordelen op te geven, de liefdevolle kern van iedereen kunnen herkennen. Dat doe je niet voor die ander, maar voor jezelf. Omdat het prettiger leeft in zo’n wereld. 

Alleen jij gaat over hoe jij de wereld ziet.
Alleen jij bepaalt hoe jij de wereld ervaart.

🤍 𝕨𝕖 𝕜𝕦𝕟𝕟𝕖𝕟 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕕𝕖 𝕫𝕚𝕖𝕟 𝕚𝕟 𝕡𝕝𝕒𝕒𝕥𝕤 𝕧𝕒𝕟 𝕗𝕠𝕦𝕥𝕖𝕟
(Principe 7 van Attitudinal Healing)