SCHERVEN BRENGEN GELUK

Pasgeleden fietste ik op een vroege ochtend naar de AH-groep. Onderweg was het fietspad bezaaid met glasscherven. Geërgerd fietste ik eromheen en in mijn hoofd kolkten de rest van de fietstocht boze gedachten. Wie was er zo asociaal om bierflessen kapot te gooien en de rotzooi te laten liggen? En, fietsbanden konden lekgaan, laat staan mensen en dieren die zich aan de scherven konden bezeren. Daar denk je toch over na?!

Maar ergens was er ook een stemmetje dat zei; als jij het zo vervelend vindt, waarom ruim je het zelf niet op? Dan had ik in elk geval de nakomende fietsers ergernis en lekke banden bespaard. 

Maar kennelijk moest ik nog ergens gelijk in hebben en ben niet teruggefietst (puh!). Voer voor in de AH-groep. Daar realiseerde ik me dat ik (weliswaar in jeugdiger tijden) de straat óók heb bevuild met kauwgum, naast de prullenbak gemikte colablikjes en vast nog andere rotzooi. Oef, een gevoel van schaamte en schuld kwam op. En al gauw de realisatie dat ik niet de enige ben. We – rotzooimakers – lijken op elkaar! Wát een les. 

Het bleek mijn geluksdag. Op de terugweg kwam er wéér een met glas bezaaide straat op mijn pad! Deze keer was er geen twijfel en ik sprong van m’n fiets. Een dichtbijgelegen Leger des Heils had een bezem en blik voor me en blijmoedig ging ik vegen. Nog vrolijker werd ik toen voorbijgangers ‘dankjewel!’ en ‘wat fijn dat je dit doet’ riepen. Een buurtbewoner hielp met opruimen. En bij het Leger des Heils werd me een kopje soep aangeboden. Domweg gelukkig fietste ik daarna naar huis. 

Wonderlijk hoe alledaagse scherven geluk kunnen brengen.

We kunnen leren van onszelf en anderen te houden door te vergeven in plaats van de veroordelen (principe 6 Attitudinal Healing)

Dit stukje verscheen ook op Instagram (Attitudinal.healing.nederland) Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

Woesjjjj…

𝙹𝚎 𝚔𝚞𝚗𝚝 𝚗𝚒𝚎𝚝 𝚝𝚎𝚐𝚎𝚗𝚐𝚊𝚊𝚗 𝚍𝚊𝚝 𝚘𝚘𝚛𝚍𝚎𝚕𝚎𝚗 𝚕𝚊𝚗𝚐𝚜 𝚟𝚕𝚒𝚎𝚐𝚎𝚗, 𝚖𝚊𝚊𝚛 𝚓𝚎 𝚔𝚞𝚗𝚝 𝚠𝚎𝚕 𝚟𝚘𝚘𝚛𝚔𝚘𝚖𝚎𝚗 𝚍𝚊𝚝 𝚣𝚎 𝚗𝚎𝚜𝚝𝚎𝚗 𝚋𝚘𝚞𝚠𝚎𝚗 𝚒𝚗 𝚓𝚎 𝚑𝚊𝚊𝚛.

– 𝘊𝘩𝘪𝘯𝘦𝘦𝘴 𝘴𝘱𝘳𝘦𝘦𝘬𝘸𝘰𝘰𝘳𝘥 –

Wat voor week wil jij? En wat doe je zelf, om dat mede mogelijk te maken?

Als je graag innerlijke vreugde en vrede wilt ervaren,
als je je hart graag open en vrij houdt om te stromen in contact met jezelf en anderen,
dan is de tip: laat oordelen, als ze opkomen, weer vrij. Laat aannames, als ze opkomen, weer vrij.

Het zijn oordelen en aannames, niet de waarheid.

Zie ze als vogels, laat ze rustig voorbij vliegen. Als je geen lijmstok gebruikt om ze te vangen (bijvoorbeeld door argumenten te verzamelen waarom je gelijk hebt), dan blijven ze niet plakken. En dan geef je ze geen kans om in je haar te nestelen.

Oordelen en aannames komen op en woesjjjjj…. vervliegen weer. Als je ze met rust laat, tenminste! Het ene oor in, het andere oor uit.

Zo ben je vrij om steeds thuis te blijven, bij jezelf, bij de openheid van jouw hart. Wie je ook gaat ontmoeten en wat er ook op het programma staat.
En wat er ook maar gebeurt, wat níet op het programma staat!
Vrij van oordelen stroomt je hart moeiteloos mee, vrij van moment tot moment.

Fijne week gewenst!

🤍 𝔾𝕖𝕫𝕠𝕟𝕕𝕙𝕖𝕚𝕕 𝕚𝕤 𝕚𝕟𝕟𝕖𝕣𝕝𝕚𝕛𝕜𝕖 𝕧𝕣𝕖𝕕𝕖
(uit: Principe 2 van Attitudinal Healing)

Dit stukje verscheen ook op Instagram (Attitudinal.healing.nederland) Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

METEN IS NIET WETEN

Stiekem kan ik best verliefd zijn op de manier waarop een ander is of iets doet. Dan voel ik me weer dat kleine meisje dat (bijna) álles wilde kunnen wat de grote mensen doen. Een groot mens als een ouder, een zwemleraar, de vuilnisman die zware zakken met een grote gooi in de wagen gooit, Thea Beckman, de astronaut op tv, de grote-broer-van op z’n crossfiets, de blije sporter die onmogelijke dingen tóch kan. Och ja, en nu ik ook een groot mens ben, heb ik nog steeds af en toe van die fantasieën dat ik het anders moet doen. 

Wil jij het ook wel eens beter, anders, mooier, slimmer doen (of zijn), dan je nu doet (of bent)? Misschien heb je ook wel zo je “afgoden & idolen”. 

Ik noem ze ook wel: meetinstrumenten. Want het enige dat we ermee doen, is meten en vergelijken: die collega die ‘sterke staaltjes’ uithaalt bij de klant (…staaltjes jij nog niet onder de knie hebt). De vriendin die altijd die ene fijne vraag stelt (…die jij nooit in huis lijkt te hebben). Het los dansende kind (…houterig zul jij altijd blijven). 

Als we niet helder zijn en onze meetlat als alwetend beschouwen, gaan we hard werken om te bewijzen dat we ook iets waard zijn. Of we laten de moed in de schoenen zakken, want, tja, dát (ene speciale) kunnen we nóóit leren… En eerlijk gezegd; het levert me altijd stress op. 

Maar wat weten we nou werkelijk als we meten? Niets! We foppen onszelf. Als jonge kinderen spiegelen we ons aan anderen en proberen we ze na te doen. En soms vergeten we, eenmaal groter geworden, daarmee te stoppen. We vergeten dat we allang onszelf zijn. Altijd al geweest ook. In feite ontgaat ons alles wat wezenlijk is. We vergeten namelijk dat we heel zijn. Er hoeft niets bij. Er kan niets uit. 

We hoeven alleen maar onszelf te zijn. Zelfs als je denkt dat je dat niet kunt, dan ben je het toch. En wat zo geweldig is: We zijn compleet (en) toegerust om liefde te leven! Het enige meetinstrument dat we daarbij kunnen inzetten is onze innerlijke ervaring: ervaar ik liefde of ervaar ik angst? 

Die meetlat? Die kunnen we altijd weer in onze kontzak terugstoppen. 

Principe 1: De kern van ons wezen is liefde & richtlijn 10: We willen altijd in gedachten houden dat we altijd een keuze hebben tussen vrede en innerlijke strijd, tussen liefde en angst.

Dit stukje verscheen ook op Instagram. (Attitudinal.healing.nederland) Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

Handleiding voor leven: VOEL JE VRIJ !

Gek eigenlijk: je wordt geboren, je leert vervolgens van je ouders en omgeving wat regels en patronen aan die later in je leven wel of niet handig blijken te zijn, en verder? Verder bestaat er geen gebruiksaanwijzing voor het leven. Je moet het maar zo’n beetje uitzoeken! Natuurlijk kun je naar andere mensen kijken, hoe zij dat doen. Als het er aantrekkelijk uitziet wat die anderen doen, kun je dat ook eens proberen. Om dan te ervaren of het je bevalt, of toch niet.

Die andere mensen doen trouwens ook maar wat. Het ziet er misschien wel gesmeerd uit, maar weet jij hoe die ander zich van binnen voelt? We hebben werkelijk geen idee. Alles wat we daarover denken is projectie.

Uiteindelijk valt er een machtige ontdekking te doen in het leven en dat is dat je vrij bent. Echt, je bent helemaal vrij. Om het precies te doen zoals jij goed acht. Je hoeft je niet uit te leggen, niet te verdedigen, niets te compenseren of goed te maken, je hoeft zelfs je best niet te doen of consequent te zijn. Je mag het gewoon helemaal doen zoals voor jóu passend is op dit moment. En dat dan altijd.

Als je luistert naar je innerlijke stem, diep naar jezelf luistert, zul je voelen wat je past. Het kan trouwens wel zijn dat dat antwoord je niet meteen bevalt. Misschien voel je dat je wilt verhuizen. Of scheiden. Of dat je je baan wilt opzeggen. Of misschien voel je dat het passend is om je excuus te maken in een situatie waarin je verzeild bent geraakt. Of dat je eigenlijk meer aandacht aan je moeder of je kinderen wilt geven. Of juist dat je meer tijd alleen wilt en minder met anderen.

Je blijft vrij natuurlijk, om dat vervolgens te doen of te laten. Misschien durf je (nog) niet en blijf je nog even doen wat je altijd doet. Ook dat is geen probleem. Je krijgt dan vermoedelijk wat je altijd al kreeg. 😉 Mocht je daar dan echt genoeg van hebben… dan weet je wat je te doen staat!

Voel je vrij!

🤍 𝕆𝕞𝕕𝕒𝕥 𝕕𝕖 𝕜𝕖𝕣𝕟 𝕧𝕒𝕟 𝕞𝕚𝕛𝕟 𝕨𝕖𝕫𝕖𝕟 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕕𝕖 𝕚𝕤, 𝕞𝕒𝕘 𝕚𝕜 𝕠𝕡 𝕞𝕚𝕛𝕫𝕖𝕝𝕗 𝕧𝕖𝕣𝕥𝕣𝕠𝕦𝕨𝕖𝕟

(Naar principe 1 van #attitudinalhealing)

Wil je ervaren hoe je vrijer en lichter kunt leven? Van harte welkom op de AH-Hemelvaartsworkshop “Lichter leven” in Heiloo van 18 t/m 21 mei a.s. Klik hier voor meer info als je wilt!

Dit stukje verscheen ook op Instagram. (Attitudinal.healing.nederland)
Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

Begin eens met het einde

Begin eens met het einde. 

Misschien ken je het wel. Je hebt een gedoetje met iemand, of misschien wel met jezelf. Je weet niet goed hoe eruit te komen. Misschien voel je je boos, verdrietig, ben je vertwijfeld. Wat doe je volautomatisch? Je raadpleegt je hoofd voor de verschillende oplossingsrichtingen. Het gedoetje speelt zich nóg eens af op je innerlijke toneelpodium, in meer of minder gedramatiseerde vorm. “Als degene nou niet dat had gezegd, gedaan, was alles anders geweest. En ja, misschien was jij wel te… zwak, geïrriteerd, indirect, lief, boos, (vul maar aan).” 

Wat we vaak doen bij gedoe, is onszelf en, of de ander verdedigen, rechtvaardigen, aanvallen (dat kan allemaal ook prima in gedachten). En, we bereiden ons GOED voor op een volgende ontmoeting. Gedachtes als “ik moet wel de goede zinnen zeggen en ook nog op het juiste moment (, want anders…)”, “en als de ander ‘dit’ of ‘dat’ gaat zeggen, moet ik me niet uit de tent laten lokken”, gaan door ons hoofd. O ja, en als het even kan moet ik al nagedacht hebben over m’n hoogste bod. Etc, etc. Vermoeiend, nietwaar? 

We halen een heel wapenarsenaal uit de kast. In feite zijn we in oorlog. En dat hóeft niet.

Hier is een oefening, voor wie wil. Begin eens met het einde. Stel jezelf de vraag: hoe wil ik dat dit (deze situatie) eindigt? En vergeet de vraag niet te beantwoorden 😉 In stilte, voor jezelf. Misschien luidt het antwoord dat je vriendelijk en respectvol met de ander omgaat. Of wens je dat jij de ander en jezelf begrijpt. Of je wenst jezelf en de ander toe dat jij met liefde kijkt.

Meer hoef je niet te doen. Om vrede te sluiten is er maar één nodig. Leg al je wapentuig neer. Wees verdedigingsloos jezelf. Begin met het einde. En laat vervolgens al je ideeën over het verloop los. Wie weet geeft het je een andere ervaring. Veel plezier met oefenen!

We kunnen liefde zien in plaats van fouten & We kunnen er bewust voor kiezen van binnen vredig te zijn, wat er ook maar binnen en buiten ons gebeurt (principe 7 en 8 AH). 

Dit stukje verscheen ook op Instagram. (Attitudinal.healing.nederland)
Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

Attitudinal Healing – 50 jaar

Een uitnodiging om dit prachtige Engelstalige filmpje te bekijken, dat een overzicht geeft van 50 jaar Attitudinal Healing wereldwijd. Foto’s van Jerry en de groepen voor kinderen vanaf de begintijd. Hoe het zo kwam dat Jerry Jampolsky met groepen begon en de ontwikkeling door de jaren heen.

Kun je kiezen voor gezondheid?

Er zijn stromingen die beweren dat als je op de juiste manier leeft en positief denkt, je lichaam sterk en gezond blijft. Het is misschien een gedachte die je een gevoel van controle geeft, maar hij blijkt helaas slechts houdbaar totdat je ziek wordt. De waarheid is: ook als je gezond eet, positief denkt en voldoende beweegt, ga je op een dag dood. En voor die tijd kan je lichaam wat gaan mankeren en dat kan op elke leeftijd en in alle gradaties.

De vraag ‘waarom ik?’ kan je daarbij vastzetten in slachtofferschap en dat maakt machteloos.
Want waarom jij níet, eigenlijk? Iedereen krijgt zijn portie in het leven, lang niet altijd zichtbaar voor een ander.

Als je helder bent, kunt je zien dat je niet alleen bent in wat je meemaakt en dat je dat nooit was, zelfs niet toen je je alleen voelde! Het is niet persoonlijk, je bent niet speciaal geselecteerd voor ellende, net zomin als voor al het fijne, dat je in je leven overkwam.

Als je je niet blijvend een slachtoffer wilt voelen, kan de vraag ‘En wat nu?’ je op een nieuw spoor zetten.

Misschien kost het even, voor je gewend bent aan het idee, dat dit je overkomt. Moet je je veren schudden, voordat je ermee uit de voeten kunt. Mag dat?

Misschien is er angst voor het verloop of voor toekomstige pijn. Stel je dan eens een moment voor dat je níet zou kunnen denken. Wat zou er dan nu aan de hand zijn? Dan zit je, sta je of lig je. Er is pijn of er is geen pijn. Je neemt een pijnstiller of niet. En dat is het.

Natuurlijk had je liever een andere situatie gehad, maar die bestaat alleen in jouw denken. En misschien ook in het denken van alle anderen die in situaties verkeren die ze moeilijk vinden.

Maar als we daar dan toch beland zijn, in deze situatie, zullen we hem dan gebruiken om te oefenen in angst laten varen? Steeds voor innerlijke vrede leren kiezen is het meest gezonde en behulpzame dat je kunt doen, voor jezelf én voor iedereen die van je houdt. Het kan overal en altijd, zelfs op je sterfbed. Maar daar hoef je niet op te wachten!

Dit stukje verscheen ook op Instagram. (Attitudinal.healing.nederland)
Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

De Kracht van het Luisteren

Eenvoudige recepten voor ‘pittige tijden’: De weldaad van een warme douche. De stralen van de lentezon. Een spinnende poes op schoot. Stuk voor stuk cadeaus, als je het mij vraagt. En, ze hebben allemaal eenzelfde ingrediënt: er zijn. Ze doen niets, ze vragen niets, ze halen niets, ze zijn gewoon beschikbaar. Het effect daarvan op mij is; ik hoef ook niets te doen, te geven, te brengen. Ik hoef ook alleen maar te zijn. Met dat wat er op dat moment is. En soms is dat allemaal fijner in bijzijn van een luisterend mede-mens.

Mensen zijn geen douchewater, zonnestraal of spinnende poes, maar we kunnen net zo onvoorwaardelijk beschikbaar zijn voor een vriend, collega, geliefde. Door te luisteren. Met open hart. Zonder oordeel. Zonder goede adviezen. En dan kàn het zijn dat de ervaring van het zware, lichter wordt. Dat de modder zakt en er weer ruimte komt voor helderheid. Of (nog) niet. Modder neemt altijd z’n eigen bezinktijd 😉

Het enige wat we kunnen doen als luisteraar is onze tong afbijten als we de drang voelen iets te willen zeggen.  

Jamaar…, een fijne suggestie, oplossingsrichting, zet toch meer zoden aan de dijk? Toch? Van een afstandje zien we het toch veel helderder dan degene die midden in de problemen zit? Dat zetje in de goede richting is toch fijn? 

Toch?

Ga maar eens bij jezelf na hoe jij reageert op mensen die jou tips en adviezen geven als jij over een voor jou lastige situatie deelt. Of op mensen die medelijden hebben met wat jou overkomt. Misschien ben je er blij mee. En misschien voel je je juist niet gehoord, gezien, begrepen, gewaardeerd, voor vol aangezien. Voel je je ingeperkt doordat het advies jou niet past. Of je neigt je emoties wat te ‘downsizen’ door de emmer medelijden die je over je heen krijgt. 

Vaak zijn we pas echt behulpzaam als we de ander met compassie en gepaste aandacht ruimte geven om zijn eigen antwoorden te vinden. In die ruimte kan dan een innerlijke hulpbron hoorbaar worden die liefdevolle handreikingen doet over hoe met de pijnlijke situatie om te gaan. Als luisteraar hoeven we er alleen maar op te vertrouwen dat de ander – net als wijzelf trouwens – die hulpbron in huis heeft. En, er wel of niet naar luistert en handelt. Daar gaan wij niet over. 

In een AH groep oefenen we in onbevooroordeeld luisteren en delen. We erkennen dat ieder zichzelf beter kent dan wie ook. Als we luisteren naar onze innerlijke stem, vinden we ons beste antwoord (naar AH richtlijnen 1 en 5 )

Een ontmoeting met mezelf

Om de beurt vertellen we wat ons van binnen bezighoudt. Een moeilijk lopende relatie. Een kind waar zorgen om zijn. Een afscheid van een moeder die overlijdt. We luisteren naar elkaar, zonder elkaar te onderbreken of te beoordelen. We weten dat de ander heel is, wat ‘ie ook meemaakt. En dat dat ook geldt voor de zoon over wie zorgen zijn en de moeder op haar sterfbed.

Natuurlijk willen we sommige dingen niet meemaken. Jij niet en ik niet. En toch maken we ze mee. Het leven heeft het op niemand gemunt, het ontvouwt zich gewoon van moment tot moment. Het leven is een lange rij veranderingen, zong Robert Long ooit treffend. Waarbij sommige veranderingen feestelijk en welkom zijn en andere soms moeilijker om mee om te gaan.

Voor mij geldt: als ik ze dan toch meemaak, die moeilijke dingen, dat ik het een zegen vind dat er mensen zijn die naar me willen luisteren zonder te proberen iets (of mij!) te fixen. Zonder me advies te geven. Zonder verontwaardigd te roepen dat dat niet had mogen gebeuren of dat die ander nooit zo tegen mij had mogen doen.

Het is natuurlijk lief bedoeld hoor, maar ja, ik hóef niet gefixt te worden en als ik advies wil vraag ik er wel om. En dat iets niet had mogen gebeuren is een verleidelijke gedachte maar één die het er voor mij nog nooit lichter op heeft gemaakt. Denken dat iets me niet had mogen overkomen terwijl het me wel overkomt, voelt voor mij als midden in de regen blijven roepen dat de zon had moeten schijnen: ik word net zo nat en raak alleen maar meer van streek.

Liever merk ik dat als ik mag delen hoe het voor mij is om in de regen te staan, me uitdrukkend zoals het op dit moment voelt, ik kan ontdekken dat er ook een punt achter komt. En na die punt ontstaat ruimte, voor het leven nu, op dit moment. Een stille plek van binnen die draagkracht heet. Daar vind ik ruimte en innerlijke vrede, midden in alle gedoe. En dan komen er antwoorden op die passend zijn voor mij nu, in mijn eigen kwesties. Een AH-erlebnis.
Met de AH van Attitudinal Healing.

𝔸𝕝𝕤 𝕨𝕖 𝕝𝕦𝕚𝕤𝕥𝕖𝕣𝕖𝕟 𝕟𝕒𝕒𝕣 𝕠𝕟𝕫𝕖 𝕚𝕟𝕟𝕖𝕣𝕝𝕚𝕛𝕜𝕖 𝕤𝕥𝕖𝕞, 𝕧𝕚𝕟𝕕𝕖𝕟 𝕨𝕖 𝕠𝕟𝕤 𝕓𝕖𝕤𝕥𝕖 𝕒𝕟𝕥𝕨𝕠𝕠𝕣𝕕
(uit Richtlijn 5 van AH-groepen)

Dit stukje verscheen ook op Instagram. (Attitudinal.healing.nederland)
Vrijwel wekelijks wordt daar iets gepost over Attitudinal Healing en innerlijke vrede.

Elk NU in 2024 een love-finder

In Attitudinal Healing is een mooi principe opgeschreven dat in het Engels zo gaat: We can choose to be love-finders rather than fault-finders.

De keuze lijkt makkelijk, en de waarheid is; dat is het niet altijd. Want tja, voordat ik het doorheb, heb ik alweer een oordeel geveld. Ons denken is krachtig geprogrammeerd om fouten te vinden. Met mijn “fouten-bril” op (die bril met die voorgeprogrammeerde glazen erin) “weet” ik het wel. Ik zie dan allerlei dingen om me heen die m’n kritische blik ‘verdienen’. Daar zit doorgaans weinig liefde en vriendelijkheid in. En, het is vermoeiend om ergens gelijk in te willen hebben… Zelfs als iemand iets vriendelijks zegt, doet de mind nog z’n best om toch een fout te vinden. Herkenbaar?

Weet dat wat we in de ander zien (en ervan vinden!), we op de een of andere manier ook in onszelf kunnen herkennen. Dus op het moment dat ik die ene collega bot en afwijzend vind reageren, kan ik me de vraag stellen: herken ik bot en afwijzend in mezelf en misschien wel naar die collega? Ik heb die vraag nog nooit met een ‘nee’ beantwoord. Maakt het oordeel ‘bot en afwijzend’ mij of die collega schuldig? Nee. Het besef geeft me wel een kans om eens een andere bril uit te proberen: de liefde-bril. Met deze bril op loop ik het risico dat fouten, oordelen, afwijzing, vergelijkingen, gelijk willen hebben, wegsmelten voor mijn ogen. We kunnen er simpelweg voor kiezen iemands licht te zien in plaats van alle verkleedkleren en maskers die iemand draagt. We kunnen stoppen met het doen van aannames en opsporen van fouten, in de ander en in onszelf. We kunnen er ook mee doorgaan trouwens. De keuze is aan ons.

We kunnen liefde zien in plaats van fouten (principe 7 Attitudinal Healing). Doe je mee?

#AttitudinalHealing is een universeel gedachtegoed dat gebaseerd is op het principe dat het niet andere mensen of situaties zijn die ervoor zorgen dat we van streek raken. Het zijn eerder onze eigen gedachten, houding en oordelen over die mensen en situaties en onszelf die ons stress geven. Heling ontstaat wanneer we ons concentreren op het veranderen van onze innerlijke houding in plaats van te proberen andere mensen te veranderen. Het doel van Attitudinal Healing is innerlijke vrede door het genezen van onze eigen denkgeest tijdens dagelijkse keuzes, uitdagingen en veranderingen. #attitudinalhealing