Aangezien oorlog begint in de gedachten van mensen, kan vrede alleen daar ontstaan. Deze zin komt uit de inleiding van de oprichtingsstatuten van UNESCO.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd deze wereldwijde organisatie opgericht, met als missie het bijdragen aan de vredesopbouw, armoedebestrijding, duurzame ontwikkeling en en het bevorderen van de dialoog tussen mensen uit alle culturen. Om wereldvrede te bewerkstelligen en te behouden.

Deze missie van vrede kan alleen van bínnen beginnen: ‘in de gedachten van mensen’. Dit leerproces begint met een doel, en bereidwilligheid om je aan dat doel te wijden door middel van oefening. Als jij meer vrede in de wereld of in je relaties wilt, kan dat nergens anders beginnen dan bij vrede in jezelf.

De oefening die daarbij hoort is een innerlijke, namelijk: het laten varen van oordelen en het vergeven van mensen die in hun angst of verwarring soms dingen doen die er niet fraai uitzien – ben jij nooit bang of boos of in de war?

Wil je echt (bijdragen aan) vrede? Oefen vrede door iedereen zonder oordeel in je hart te nemen. Je hoeft er geen koffie mee te drinken of mee te trouwen, maar wie het ook is over wie je oordelen hebt, in de media of in je leven, laat ze gaan die oordelen. Ook over die ene, je weet wel wie. En zet daar een punt. Je hoeft er niets mee.

Je hoofd zegt misschien wel: dat kan nooit. Ook dat is een oordeel. Weet je het absoluut zeker? Heb je het ooit geprobeerd? En jezelf telkens opnieuw vergeven als het niet lukte, en desondanks aan je doel vastgehouden?

Elke dag, elk moment, kan een startpunt zijn voor meer vrede zijn. En alles wat je ervoor nodig hebt, ben je zelf. Als je wilt!

🤍 𝕎𝕖 𝕜𝕦𝕟𝕟𝕖𝕟 𝕧𝕣𝕖𝕕𝕖 𝕝𝕖𝕣𝕖𝕟 𝕕𝕠𝕠𝕣 𝕥𝕖 𝕧𝕖𝕣𝕘𝕖𝕧𝕖𝕟 𝕚𝕟 𝕡𝕝𝕒𝕒𝕥𝕤 𝕧𝕒𝕟 𝕥𝕖 𝕧𝕖𝕣𝕠𝕠𝕣𝕕𝕖𝕝𝕖𝕟

uit: Principe 8 en 6 van Attitudinal Healing

@unesco