Vrede is niet de afwezigheid van lawaai of moeilijkheden, maar een staat van kalmte in je hart temidden hiervan.
Dat is geen zoetsappig ideaal, maar een krachtige staat van zijn, die zelfs in de moeilijkste omstandigheden beoefend kan worden en vruchten afwerpt. Nelson Mandela schreef hierover vanuit zijn cel op Robbeneiland: “Als gevangenisstraf iets biedt, dan is het de gelegenheid om dagelijks stil te staan bij je gedrag, het slechte te overwinnen en al het goede dat je in je hebt, verder te ontwikkelen. Maar je kunt niet ver komen in dergelijke dingen zonder oprechte introspectie en toewijding.”
We kunnen gemakkelijk denken: maar als mijn situatie verandert, ben ik vanzelf in vrede. Dat kan tijdelijk zo zijn, maar de stabiele innerlijke vrede (die we met Attitudinal Healing willen leren), gaat veel dieper dan dat. Het gaat om mindset die bepalend is voor hoe we ons leven beleven, ook in moeilijke tijden. Het beïnvloedt onze kwaliteit van leven, hoe onze levenssituatie ook is.
Het leren van vrede heeft dagelijkse toewijding nodig. Maar als we deze krachtige staat van zijn ons eigen willen maken, mag dat dan tenminste dezelfde dagelijkse toewijding en aandacht krijgen als onze lichamelijke gezondheid en hygiëne? Tandenpoetsen doen we ten slotte ook elke dag.