International AH Facilitatortraining 2015 Bethlehem / English
20 mei 2015
Facilitatortraining ‘Werkelijk behulpzaam zijn’ – feb/apr 2016
16 april 2016
Internationale AH-facilitatortraining, mei 2015 te Bethlehem
In september 2013 zijn Anja van Aarle en Els Thissen in Bethlehem (West-Bank) geweest en hebben daar, op uitnodiging van het AEI (Arab Educational Institute) gewerkt met Palestijnse vrouwen en jeugd. Dat werk en de sfeer in Bethlehem heeft ons enthousiast gemaakt, om daar een Internationale Attitudinal Healing Facilitatortraining te organiseren. Het is daarnaast een gebied bij uitstek voor het oefenen van Principe 8 van AH, dat zegt: ‘We kunnen er bewust voor kiezen van binnen vredig te zijn, wat er ook maar buiten ons gebeurt.’ Deze training hielden we van 13 t/m 20 mei 2015 te Bethlehem.
Hier een verslag daarvan door Els Thissen:
Bethlehem ligt op de West-Bank, is een door Israel bezet gebied, te zien aan de alom aanwezigheid van jonge Israëlische soldaten, gewapend met mitrailleurs. De stad is te bereiken door het passeren van checkpoints en door militairen bemande controleposten en wordt van Israel gescheiden door een 8 meter hoge muur. En precies daar gingen we heen voor het geven van een Internationale Attitudinal Healing Facilitatortraining. Dat daar de principes van AH tot in de diepte geoefend kunnen worden hoeft niet uitgelegd te worden. De dualiteit lijkt zich in volle omvang op te dringen. Dé plek om te oefenen in oordeelloosheid.
Bethlehem herbergt een wonderlijk contrast in zich. Als geboorteplaats van Jezus houdt het de belofte van de aanwezigheid van liefde in zich. En om in Bethlehem te komen dienen alle hindernissen genomen te worden die samengaan met de ligging op de West-Bank. En Jerusalem, op slechts 8 kilometer afstand, is onbereikbaar voor de meeste Palestijnse inwoners van Bethlehem, bij gebrek aan een doorlaatpas voor het checkpoint.
Naast 11 Nederlandse deelnemers, zijn er twee Palestijnse, een Duitse die met een Israëlische partner in Israel woont en een Ierse die in Amerika woont. De training werd gegeven door Els Thissen, met assistentie van Emilia van Leent en Anja van Aarle.
Attitudinal Healing (AH) gaat over het helen van je innerlijke houding. Het biedt je die mogelijkheid door het focussen op de 12 principes van AH, die voortkomen uit Een Cursus in Wonderen. In een AH-groep herinneren we elkaar aan onze heelheid door onbevooroordeeld luisteren en delen. De 12 principes en 10 richtlijnen van Attitudinal Healing werden doorgrond en tegen het licht gehouden.
En er werd telkens weer gevraagd: Wat betekenen die principes concreet in je dagelijks leven? En wat, als je hier rondloopt? Welke principes zijn behulpzaam of nodigen uit om te oefenen om in innerlijke vrede te blijven. Focus van deze training lag op Principe 8 van AH: ’We kunnen er bewust voor kiezen van binnen vredig te zijn, wat er ook maar buiten ons gebeurt’, in samenhang met Principe 1: ‘De kern van ons wezen is liefde.’
En uiteraard werd er geoefend in het faciliteren van groepen met als accenten:
- het houden van de focus op innerlijke vrede;
- helder communiceren;
- empathisch en zonder oordeel luisteren;
- mensen hun eigen antwoord laten vinden:
- geen advies geven;
- met de ogen van liefde kijken;
- vertrouwen op de heelheid van de ander;
- omgaan met moeilijke situaties in de groep.
De inbreng van de lokale deelnemers werd als zeer waardevol ervaren. Dat gaf onmiddellijk inzicht in de dagelijkse consequenties van het leven met een bezettingsleger, een muur door de stad, pasjesbeleid, waterschaarste, Israëlische nederzettingen in bezet gebied en andere restricties. Om telkens weer te kiezen voor ‘geluk’ in plaats van ‘gelijk’, voor liefde in plaats van angst, was dé grote uitdaging in deze training. Om weg te blijven bij oordelen en de focus op liefde houden en van daaruit de actuele situatie tegemoet te treden.
Met die uitnodiging werd iedereen, eerder of later, op eigen tijd geconfronteerd. De Ierse deelneemster, die een documentaire zou maken over AH en spiritueel leiderschap, arriveerde bij het klooster zonder bagage, slechts met een paspoort en portemonnee in de hand. Haar bagage, inclusief telefoon, I-Pad en camera’s waren door de medewerkers van de vliegmaatschappij El-Al in Frankfurt, Duitsland, afgenomen voor een grondige controle. Zij kreeg haar spullen na verloop van enkele dagen, in drie etappes, retour. Zo werd meteen duidelijk wat de consequenties van de muur zijn. Medewerkers van El-Al brachten de spullen tot aan het Checkpoint in de muur en niet tot in Bethlehem. Dat gold ook voor de taxi die zij nam vanaf het vliegveld in Tel Aviv, die de muur niet wilde/kon passeren. Daar moest overgestapt worden in een taxi uit Bethlehem zelf.
Excursies
Ook maakten we, in het kader van de training, excursies, mede georganiseerd door Janny van Heerbeek, Sjaak Kuijer en Anja van Aarle naar opmerkelijke plaatsen in de omgeving. Meestal plekken waar de spanning van de lokale situatie duidelijk voelbaar werd, alsook plaatsen waar de geschiedenis spreekt.
De muur
We maakten een wandeling langs de muur onder leiding van Toine van Teeffelen. Hij woont al jaren in Bethlehem en is uitstekend op de hoogte van de lokale situatie. Hij leidde ons door een, sinds 1948 bestaand, vluchtelingen-kamp met verdreven Palestijnen, het Aidakamp. Aanvankelijk wonend in tenten, inmiddels in op elkaar gestapelde huisjes. Ook wierpen we een blik over de 8 meter hoge scheidingsmuur vanaf het dak van een van deze huizen.
Wij werden geïnformeerd over de settlement-politiek van Israël, terwijl op 300 meter afstand Palestijnse kinderen stenen gooiden en de Israëlische soldaten door een grote schuifdeur door de muur naar buiten kwamen om de jeugd op een afstand te houden. Even daarna bereiken we een andere grote schuifdeur in dezelfde muur waar restanten van stenen gooiende jeugd en de lege huls van een traangasgranaat lagen.
Ook passeerden we te voet het Checkpoint in de muur, tussen Bethlehem en Jeruzalem, voor Palestijnen onmogelijk, tenzij in het bezit van een felbegeerd doorlaatpasje, dat slechts mondjesmaat wordt afgegeven. Er zijn Palestijnse kinderen van 20 jaar oud die nog nooit in Jerusalem zijn geweest.
Jerusalem & Hebron
In Jerusalem zagen we onder meer de Klaagmuur, de oude Arabische wijk, en De Hof van Getsemane. We liepen door de overvolle souk en liepen mee in het spoor van toeristen van over de hele wereld.
Ongeveer 16 km ten zuiden van Betlehem ligt Hebron, (nu) een Arabische stad waar Israëlische settelers zijn neergestreken. Het heeft een ijzeren hekwerk boven de marktstraat omdat er vanuit de bovenliggende huizen door settelers van alles naar beneden wordt gegooid, inclusief stoelen en een ijskast. Hebron heeft een Moskee en Synagoge in hetzelfde gebouw. Gescheiden door bewapende militairen, wachtposten en checkpoint, wordt zowel in de Moskee als in de Synagoge dezelfde aartsvader aanbeden, Abraham. In deze stad botst het al jaren tussen Joden en Moslims.
Holy Child, Vaca, naar de burgemeester, een woestijnwandeling en Tent of Nations
We bezochten de Holy Child School. Het heet Holy Child omdat ze in elk kind de heiligheid willen zien. Kinderen met leermoeilijk-heden en trauma’s door het geweld in de West-Bank worden opgevangen en onderwezen. Ook de ouders worden bij de school betrokken. Er zijn groepen voor vrouwen die met elkaar in gesprek gaan over de dagelijkse moeilijkheden en het opvoeden van kinderen.
De vrouwen hebben veel baat bij de bijeenkomsten en hun mannen hebben ook om een groep gevraagd, die inmiddels van start is gegaan. Dat wat in deze groepen gebeurt, lijkt veel op hoe AH-groepen werken.
Het bezoek aan de loco-burgemeester liet ons iets zien van de problemen waar Bethlehem bestuurlijk mee te maken heeft als bezette regio. Helaas was de vrouwelijke burgemeester, Vera Baboun, niet beschikbaar door haar bezoek aan Rome op dat moment.
Bij VACA, een naschoolse opvang op het gebied van kunst en cultuur, voor Christelijke en Moslimkinderen speelden enkele jongeren en de muziekdocent voor ons op, onder andere, een ‘oud’. Door een geldinzameling in Nederland konden instrumenten aangeschaft worden voor blinde- en slechtziende muzikanten, waardoor ze in hun eigen onderhoud kunnen voorzien.
Tent of Nations is de boerderij van de familie Nassar. Zij willen blijven boeren op het stuk grond dat al generaties lang in hun bezit is. De Israëlische autoriteiten doen er alles aan om het stuk grond, op de top van een heuvel, in bezit te krijgen om er een settlement op te vestigen. De familie Nassar heeft als spreuk: ‘We refuse to be enemies.’ De familie krijgt geen bouwvergunning, water of elektriciteit. Dat lossen ze op door het wonen in zelfgebouwde grotten onder de grond, het aanleggen van regenwater bassins en het plaatsen van zonnecollectoren.
Een woestijnwandeling van een Grieks Orthodox Klooster naar Jericho complementeerde de excursies. Ervaringen rond hitte, vallende rotsblokken, vallen over rollende stenen, bleken als gevolg van het lopen in totale stilte daarin op te lossen. Zo verdwijnen verhalen als ze geen aandacht krijgen.
Verblijfslocatie
Trainings- en verblijflocatie was het gastvrije Caritas Betharram Center, lokaal bekend onder de naam Carmel Klooster, in het levendige Bethlehem. Dit door paters en nonnen bewoonde klooster heeft een royaal gastenverblijf voor mensen die vanuit religieuze, spirituele of vredesmotieven in Bethlehem willen verblijven.
Na elke excursie terugkomend, genoten we van de oase van rust in dit klooster.
In de training werden angsten en oordelen die tijdens de excursies opkwamen benoemd en ontmanteld, waarna de focus weer op Principe 8 en 1 van AH werd gelegd. Als je wat wilt doen voor de mensen, Palestijnen en Israëli’s, neem ze dan oordeelloos in je hart en vertrouw ze volkomen.●
Deelnemers aan de trainingsreis:
Paul Habers: “De bekende filosoof Khrisnamurti zei het al: ‘de wereld, dat ben jij!’ Nou, dan is een bezoek aan de Westbank en Israël wel een van het bijzondere soort. Ik voelde mij in onze reis gedragen door een liefdevolle, nuchtere en deskundige leiding en coaching en een gelukkige leerling die Thuiskwam. In een conflictgebied je eigen projecties met oefeningen in onder meer luisteren en stellingen onder ogen zien is een eye opener. Het aldaar spelend grote conflict is niet meer dan een afspiegeling van mijn eigen interne kwesties. En ook dat was onthullend en bevrijdend. Want dat is ervaren van eenheid en weten dat we geborgen worden.”
Peter Winteraeken: “Het meest heb ik genoten van de unieke combinatie van training en excursies. Meestal vond in de ochtend de training plaats en in de middag trokken we erop uit. Dit was voor mij de intrinsieke motivatie om te gaan: de combinatie van training en het bezoeken van oude steden en andere bezienswaardigheden in de regio. Ook de stiltewandeling in de woestijn – op weg naar Jericho – heeft indruk gemaakt. Ik heb nog nooit zo’n stilte ervaren. Wat mij diep geraakt heeft is het innerlijke werk dat door allen ter plekke werd verricht. Iedereen was open en liet zich zien. Het was een hele fijne groep waar iedereen zichzelf kon zijn. En dat betekent dat alles er mocht zijn. Alle gedachten, gevoelens en kwesties waren welkom. En dat schept binding en veiligheid.”
Bezochte organisaties tijdens de training 2015
- Holy Child School: www.holychildbethlehem.org
- De burgemeester: www.bethlehem-city.org
- Tent of Nations: www.tentofnations.org
- VACA: www.vaca-ps.org
- AEI: www.aeicenter.org
